Τα πράγματα είναι απλά: Εγώ, όπως γνωρίζεις, τρελαίνομαι για Γαριδούλες! Είναι η αγαπημένη μου λιχουδιά… Τώρα που εγκαταστάθηκα εδώ λοιπόν, θα δεις πως οι Γαρίδες θα λιγοστέψουν σιγά σιγά… Δε θ...α εξαφανιστούν! Απλώς θα λιστοστέψουν! Τόνισε η Φώκια, κοιτώντας κατάματα το Καλαμάρι. Απ’ τη στιγμή λοιπόν που θα λιγοστέψουν οι Γαρίδες, τα φύκια θα αρχίσουν πάλι να ευδοκιμούν και να παράγουν άφθονο πλαγκτόν κι εσείς θα βρίσκετε κάμποση τροφή! Το ίδιο και οι ψαράδες της Δωρέας! Με κατάλαβες! Πρόκειται για αλυσίδα! είπε η Φώκια.
Από το παιδικό βιβλίο «Η μοναχική Φώκια και το παλτό της κυρίας Προέδρου» της Τζέμης Τασάκου (Κέδρος, 2001).
Οι λεύκες εκτείνονταν σε μεγάλη απόσταση από την όχθη και έφταναν μέχρι τις ρίζες του βουνού, που διαγράφονταν στον ορίζοντα. Η Ήρα έτρεχε, προπορευόταν και τους έδειχνε το δρόμο ανάμεσα στους θάμνους και τα σκλήθρα. Κυνηγούσε κορμοράνους και χαλκομύτες – ευτυχώς που της ξέφευγαν την τελευταία στιγμή.
Από το εφηβικό μυθιστόρημα «Το μυστικό της λίμνης» της Χρύσας Σπυροπούλου (Κέδρος, 2008).
-Φρι. Έτσι με λένε. Φρι. Χάρηκα πολύ, δεσποσύνη.
Έκανα μια βαθιά υπόκλιση σαν σωστός ιππότης. Γέλασε. Ένα γέλιο σαν γάργαρο νερό. Σαν το νερό της ρεματιάς καθώς κυλά δίπλα από τις ρίζες του ευκάλυπτου, όπου γεννήθηκα και ζω μέχρι σήμερα.
Από το παιδικό βιβλίο «Το σιδερένιο θηρίο» του Χρίστου Καλουντζόγλου (Κέδρος, 2009).
Πηγή:
http://www.kedros.gr
Αφήστε τα σχόλια σας…. τις απόψεις σας …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
πειτε την γνώμη σας .....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το Biotevma.blogspot.gr δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη για τα σχόλια των επισκεπτών. Ο σχολιαστής είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για οποιοδήποτε περιεχόμενο καθιστά διαθέσιμο μέσω του συστήματος σχολιασμού.