Η έκθεση στη ραδιενέργεια, σύμφωνα με το διευθυντή του Κέντρου Ραδιολογικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Κολούμπια δρα Ντέιβιντ Μπρένερ, προκαλεί ναυτία, κόπωση, εμέτους, απώλεια μαλλιών, διάρροια και αιμορραγίες.
Εργαστηριακά τεστ «βλέπουν» αλλαγές στη χημεία του αίματος από τα 5-10 rem ραδιενέργειας, ενώ η ναυτία αρχίζει μετά
τα 50 rem και η αιμορραγία μετά τα 100 rem.
Υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας (500 rem) προκαλούν θάνατο ύστερα από 30 ημέρες – οι επιστήμονες το ονομάζουν «θάνατο του εντέρου», γιατί το τοίχωμα του εντέρου καταστρέφεται.
Η ραδιενέργεια επεμβαίνει στην ικανότητα των κυττάρων να διαιρούνται και να αναπαράγονται και τα κύτταρα στο έντερο συνήθως αντικαθιστώνται συχνά.
Για τον ίδιο λόγο, τα αιμοποιητικά κύτταρα στο μυελό των οστών είναι επίσης ευαίσθητα στη ραδιενέργεια.
Ο πιο πιθανός κίνδυνος για το γενικό πληθυσμό από την έκθεση σε χαμηλά ποσά ραδιενέργειας είναι η εμφάνιση καρκίνου αρκετά χρόνια αργότερα.
Ορισμένα ραδιενεργά υλικά απορροφώνται γρήγορα από τον οργανισμό και παραμένουν εκεί, όπως το ιώδιο (πηγαίνει στο θυρεοειδή αδένα) και το στρόντιο (πηγαίνει στα οστά), εκπέμποντας ραδιενέργεια μέσα στο σώμα, που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο ή λευχαιμία.
Άλλα ραδιενεργά υλικά, όπως το τρίτιο, περνούν γρήγορα μέσα από το σώμα.
Το ιώδιο (για άμεση επίδραση) και το καίσιο 137 (για μακροπρόθεσμη επίδραση) είναι τα ραδιενεργά στοιχεία που απειλούν περισσότερο την υγεία.
Το ιώδιο 131 έχει χρόνο ημίσειας ζωής 8 ημέρες και είναι αρκετά επικίνδυνο.
Ο δρ Βον Χίπελ από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον ανέφερε στην εφημερίδα «Τhe Νew York Times» ότι ο κίνδυνος για τον θυρεοειδή, που είναι υπεύθυνος για το μεταβολισμό και την ανάπτυξη, είναι πολύ μεγαλύτερος στα παιδιά. «Ο θυρεοειδής είναι πιο ευαίσθητος σε βλάβη όταν τα κύτταρα διαιρούνται και ο αδένας μεγαλώνει», τόνισε.
Το ιώδιο απορροφάται κυρίως μέσω μολυσμένων τροφών (και ελάχιστα με την εισπνοή), ιδιαίτερα μέσω του γάλακτος και των προϊόντων του.
Συσσωρεύεται στο θυρεοειδή αδένα, προκαλώντας καρκίνο.
Το 98% της έκθεσης των ανθρώπων προέρχεται από την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, κατά το δρα Μπρένερ, ο οποίος θεωρεί τα χάπια ιωδίου «μύθο».
«Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να σταματήσεις να πίνεις γάλα», λέει.
Μακροπρόθεσμα, η μεγάλη απειλή για την ανθρώπινη υγεία είναι το καίσιο-137, που έχει χρόνο ημίσειας ζωής τα 30 χρόνια και μολύνει ακόμα την Ουκρανία.
Σύμφωνα με το συγγραφέα του βιβλίου «Natute's Building Blocks» Τζον ‘Εμσεθ, «χρειάζονται πάνω από 200 χρόνια για να μειωθεί στο 1% του αρχικού επιπέδου του».
Το καίσιο 137 αναμειγνύεται εύκολα με το νερό και είναι χημικά όμοιο με το κάλιο.
Έτσι μιμείται τον τρόπο με τον οποίο το κάλιο μεταβολίζεται στον οργανισμό και μπορεί να εισέλθει μέσω πολλών τροφών στο ανθρώπινο σώμα, μεταξύ των οποίων και του γάλακτος.
Αφού εισέλθει στον οργανισμό, διασπείρεται ευρέως.
Οι συγκεντρώσεις του είναι μεγαλύτερες στους μυϊκούς ιστούς και μικρότερες στα οστά.
Η μόλυνση από το καίσιο 137 μπορεί να απειλήσει τον κυτταρικό μηχανισμό, συμπεριλαμβανομένων των χρωματοσωμάτων, προκαλώντας αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο.
Η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής αναφέρει ότι κάθε αμερικανός πολίτης εκτίθεται καθημερινά σε πολύ μικρές δόσεις καίσιου 137 από το έδαφος και το νερό, λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τις πυρηνικές εκρήξεις κατά την εποχή του ψυχρού πολέμου.
Οι επιστήμονες εκτιμούν επίσης ότι περίπου 5% του πληθυσμού είναι γενετικά πιο ευαίσθητο στη ραδιενέργεια από ό,τι ο συνολικός πληθυσμός.
Ωστόσο, ομάδα ειδικών της Greenpeace που βρίσκεται στην Ιαπωνία, προχώρησε σε μετρήσεις που έδειξαν ότι τουλάχιστον ένα από τα δείγματα λαχανικών είχε επίπεδα ραδιενέργειας που θα το χαρακτήριζαν ραδιενεργό απόβλητο.
Παράλληλα μετρήσεις αποκαλύπτουν σημεία στην επαρχία της Φουκουσίμα με επίπεδα ραδιενέργειας τόσο υψηλά, ώστε η έκθεση σε αυτά για μόλις λίγες εβδομάδες να ισοδυναμεί με την πρόσληψη της μέγιστης επιτρεπόμενης ετήσιας δόσης ραδιενέργειας .
Πηγή
Εργαστηριακά τεστ «βλέπουν» αλλαγές στη χημεία του αίματος από τα 5-10 rem ραδιενέργειας, ενώ η ναυτία αρχίζει μετά
τα 50 rem και η αιμορραγία μετά τα 100 rem.
Υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας (500 rem) προκαλούν θάνατο ύστερα από 30 ημέρες – οι επιστήμονες το ονομάζουν «θάνατο του εντέρου», γιατί το τοίχωμα του εντέρου καταστρέφεται.
Η ραδιενέργεια επεμβαίνει στην ικανότητα των κυττάρων να διαιρούνται και να αναπαράγονται και τα κύτταρα στο έντερο συνήθως αντικαθιστώνται συχνά.
Για τον ίδιο λόγο, τα αιμοποιητικά κύτταρα στο μυελό των οστών είναι επίσης ευαίσθητα στη ραδιενέργεια.
Ο πιο πιθανός κίνδυνος για το γενικό πληθυσμό από την έκθεση σε χαμηλά ποσά ραδιενέργειας είναι η εμφάνιση καρκίνου αρκετά χρόνια αργότερα.
Ορισμένα ραδιενεργά υλικά απορροφώνται γρήγορα από τον οργανισμό και παραμένουν εκεί, όπως το ιώδιο (πηγαίνει στο θυρεοειδή αδένα) και το στρόντιο (πηγαίνει στα οστά), εκπέμποντας ραδιενέργεια μέσα στο σώμα, που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο ή λευχαιμία.
Άλλα ραδιενεργά υλικά, όπως το τρίτιο, περνούν γρήγορα μέσα από το σώμα.
Το ιώδιο (για άμεση επίδραση) και το καίσιο 137 (για μακροπρόθεσμη επίδραση) είναι τα ραδιενεργά στοιχεία που απειλούν περισσότερο την υγεία.
Το ιώδιο 131 έχει χρόνο ημίσειας ζωής 8 ημέρες και είναι αρκετά επικίνδυνο.
Ο δρ Βον Χίπελ από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον ανέφερε στην εφημερίδα «Τhe Νew York Times» ότι ο κίνδυνος για τον θυρεοειδή, που είναι υπεύθυνος για το μεταβολισμό και την ανάπτυξη, είναι πολύ μεγαλύτερος στα παιδιά. «Ο θυρεοειδής είναι πιο ευαίσθητος σε βλάβη όταν τα κύτταρα διαιρούνται και ο αδένας μεγαλώνει», τόνισε.
Το ιώδιο απορροφάται κυρίως μέσω μολυσμένων τροφών (και ελάχιστα με την εισπνοή), ιδιαίτερα μέσω του γάλακτος και των προϊόντων του.
Συσσωρεύεται στο θυρεοειδή αδένα, προκαλώντας καρκίνο.
Το 98% της έκθεσης των ανθρώπων προέρχεται από την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, κατά το δρα Μπρένερ, ο οποίος θεωρεί τα χάπια ιωδίου «μύθο».
«Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να σταματήσεις να πίνεις γάλα», λέει.
Μακροπρόθεσμα, η μεγάλη απειλή για την ανθρώπινη υγεία είναι το καίσιο-137, που έχει χρόνο ημίσειας ζωής τα 30 χρόνια και μολύνει ακόμα την Ουκρανία.
Σύμφωνα με το συγγραφέα του βιβλίου «Natute's Building Blocks» Τζον ‘Εμσεθ, «χρειάζονται πάνω από 200 χρόνια για να μειωθεί στο 1% του αρχικού επιπέδου του».
Το καίσιο 137 αναμειγνύεται εύκολα με το νερό και είναι χημικά όμοιο με το κάλιο.
Έτσι μιμείται τον τρόπο με τον οποίο το κάλιο μεταβολίζεται στον οργανισμό και μπορεί να εισέλθει μέσω πολλών τροφών στο ανθρώπινο σώμα, μεταξύ των οποίων και του γάλακτος.
Αφού εισέλθει στον οργανισμό, διασπείρεται ευρέως.
Οι συγκεντρώσεις του είναι μεγαλύτερες στους μυϊκούς ιστούς και μικρότερες στα οστά.
Η μόλυνση από το καίσιο 137 μπορεί να απειλήσει τον κυτταρικό μηχανισμό, συμπεριλαμβανομένων των χρωματοσωμάτων, προκαλώντας αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο.
Η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής αναφέρει ότι κάθε αμερικανός πολίτης εκτίθεται καθημερινά σε πολύ μικρές δόσεις καίσιου 137 από το έδαφος και το νερό, λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τις πυρηνικές εκρήξεις κατά την εποχή του ψυχρού πολέμου.
Οι επιστήμονες εκτιμούν επίσης ότι περίπου 5% του πληθυσμού είναι γενετικά πιο ευαίσθητο στη ραδιενέργεια από ό,τι ο συνολικός πληθυσμός.
Ωστόσο, ομάδα ειδικών της Greenpeace που βρίσκεται στην Ιαπωνία, προχώρησε σε μετρήσεις που έδειξαν ότι τουλάχιστον ένα από τα δείγματα λαχανικών είχε επίπεδα ραδιενέργειας που θα το χαρακτήριζαν ραδιενεργό απόβλητο.
Παράλληλα μετρήσεις αποκαλύπτουν σημεία στην επαρχία της Φουκουσίμα με επίπεδα ραδιενέργειας τόσο υψηλά, ώστε η έκθεση σε αυτά για μόλις λίγες εβδομάδες να ισοδυναμεί με την πρόσληψη της μέγιστης επιτρεπόμενης ετήσιας δόσης ραδιενέργειας .
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
πειτε την γνώμη σας .....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το Biotevma.blogspot.gr δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη για τα σχόλια των επισκεπτών. Ο σχολιαστής είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για οποιοδήποτε περιεχόμενο καθιστά διαθέσιμο μέσω του συστήματος σχολιασμού.