Μπορεί να χρειαστούν µερικές δεκαετίες ακόµη, αλλά τουλάχιστον το εφιαλτικό σενάριο µιας προαναγγελθείσας καταστροφής θα έχει αίσιο τέλος: σύµφωνα µε τους ειδικούς, η τρύπα του όζοντος αρχίζει να κλείνει και έως το 2080 θα έχει εξαφανιστεί.
Πηγή
Ήταν Σεπτέμβριος του 1987 όταν οι χώρες - µέλη του Ηνωμένων Εθνών δεσμεύονταν µε το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ να περιορίσουν και να αντικαταστήσουν σταδιακά τις ουσίες που κατέστρεφαν το στρώμα του όζοντος.
Το Πρωτόκολλο υπογράφηκε αρχικά από 46 χώρες και μέχρι σήμερα το έχουν υιοθετήσει 186.
Η συμφωνία τηρήθηκε από τις βιομηχανίες, οι οποίες και σταμάτησαν την παραγωγή των συγκεκριμένων ουσιών.
Έπειτα από αυτή την επιτυχία, προκύπτει ένα ερώτημα: θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και µε την υπερθέρμανση του πλανήτη;
Αυτός που έθεσε το ερώτημα από τις σελίδες του περιοδικού «Νature» και περιμένει µια απάντηση είναι ο Τζόναθαν Σάνκλιν, ένας από τους τρεις Βρετανούς επιστήμονες που το 1985 ταξίδεψαν στην Ανταρκτική για να µετρήσουν το επίπεδο του όζοντος στην ατμόσφαιρα.
«Θυµάμαι ότι η κοινή γνώμη περίμενε µε αγωνία µια αντίδραση από τις κυβερνήσεις. Τα επιστημονικά στοιχεία ήταν απολύτως σαφή. Η τρύπα του όζοντος θεωρούνταν µια πραγματική απειλή. Είχε διαπιστωθεί ότι υπήρχε άμεση σχέση ανάμεσα στην ύπαρξη της τρύπας και τον καρκίνο του δέρματος», γράφει ο Βρετανός επιστήμονας.
Την άνοιξη εκείνης της χρονιάς ο Σάνκλιν βρισκόταν στο Νότιο Πόλο, στη βάση «Χάλεϊ».
Όταν παρατήρησε ότι υπήρχε κάτι παράξενο στις μετρήσεις, επικοινώνησε αμέσως µε τους συναδέλφους του Τζόζεφ Φάρµαν και Μπράιαν Γκάρντινερ.
Στις 16 Μαΐου δημοσίευσαν την είδηση στο ίδιο περιοδικό: το στρώμα του όζοντος μειωνόταν.
Αρχικά πάντως δε δόθηκε και πολλή σημασία στο συμπέρασμα των τριών επιστημόνων.
Οι Αμερικανοί συνάδελφοί τους από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας απάντησαν ότι από τους δορυφόρους τους δε φαινόταν να υπάρχει κάποια ανωμαλία.
Η Μάργκαρετ Θάτσερ, τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας, δήλωνε μάλιστα ότι η βάση του «Χάλεϊ» δεν είχε νόημα να λειτουργεί και απειλούσε να την κλείσει στο πλαίσιο της περικοπής των κρατικών δαπανών.
Νέες μελέτες στη συνέχεια απέδειξαν ότι είχαν απόλυτο δίκιο στις επισημάνσεις τους.
Οι ειδικοί εκτιμούν σήμερα ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον άλλα 25 χρόνια για να αρχίσουν να αυξάνονται και πάλι τα επίπεδα του όζοντος στην ατμόσφαιρα.
Σήμερα, η ταχύτητα µε την οποία αδυνατίζει το στρώμα του όζοντος
μειώνεται µε ταχύτατους ρυθμούς, επισημαίνει στην εφημερίδα «La Repubblica» ο καθηγητής Μετεωρολογίας Κλάουντιο Κασάρντο.
Η χρονιά - ορόσημο θεωρείται το 2080, όταν το στρώμα του όζοντος θα βρίσκεται και πάλι στα επίπεδα του 1950.
Πηγή
Μπορεί να χρειαστούν μερικές δεκαετίες ακόμη, αλλά τουλάχιστον το εφιαλτικό σενάριο μιας προαναγγελθείσας καταστροφής θα έχει αίσιο τέλος: σύμφωνα µε τους ειδικούς, η τρύπα του όζοντος αρχίζει να κλείνει και έως το 2080 θα έχει εξαφανιστεί.
Ήταν Σεπτέμβριος του 1987 όταν οι χώρες - µέλη του Ηνωμένων Εθνών δεσμεύονταν µε το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ να περιορίσουν και να αντικαταστήσουν σταδιακά τις ουσίες που κατέστρεφαν το στρώμα του όζοντος.
Το Πρωτόκολλο υπογράφηκε αρχικά από 46 χώρες και μέχρι σήμερα το έχουν υιοθετήσει 186.
Η συμφωνία τηρήθηκε από τις βιομηχανίες, οι οποίες και σταμάτησαν την παραγωγή των συγκεκριμένων ουσιών.
Έπειτα από αυτή την επιτυχία, προκύπτει ένα ερώτημα: θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και µε την υπερθέρμανση του πλανήτη;
Αυτός που έθεσε το ερώτημα από τις σελίδες του περιοδικού «Νature» και περιμένει µια απάντηση είναι ο Τζόναθαν Σάνκλιν, ένας από τους τρεις Βρετανούς επιστήμονες που το 1985 ταξίδεψαν στην Ανταρκτική για να µετρήσουν το επίπεδο του όζοντος στην ατμόσφαιρα.
«Θυµάμαι ότι η κοινή γνώμη περίμενε µε αγωνία µια αντίδραση από τις κυβερνήσεις. Τα επιστημονικά στοιχεία ήταν απολύτως σαφή. Η τρύπα του όζοντος θεωρούνταν µια πραγματική απειλή. Είχε διαπιστωθεί ότι υπήρχε άμεση σχέση ανάμεσα στην ύπαρξη της τρύπας και τον καρκίνο του δέρματος», γράφει ο Βρετανός επιστήμονας.
Την άνοιξη εκείνης της χρονιάς ο Σάνκλιν βρισκόταν στο Νότιο Πόλο, στη βάση «Χάλεϊ».
Όταν παρατήρησε ότι υπήρχε κάτι παράξενο στις μετρήσεις, επικοινώνησε αμέσως µε τους συναδέλφους του Τζόζεφ Φάρµαν και Μπράιαν Γκάρντινερ.
Στις 16 Μαΐου δημοσίευσαν την είδηση στο ίδιο περιοδικό: το στρώμα του όζοντος μειωνόταν.
Αρχικά πάντως δε δόθηκε και πολλή σημασία στο συμπέρασμα των τριών επιστημόνων.
Οι Αμερικανοί συνάδελφοί τους από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας απάντησαν ότι από τους δορυφόρους τους δε φαινόταν να υπάρχει κάποια ανωμαλία.
Η Μάργκαρετ Θάτσερ, τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας, δήλωνε μάλιστα ότι η βάση του «Χάλεϊ» δεν είχε νόημα να λειτουργεί και απειλούσε να την κλείσει στο πλαίσιο της περικοπής των κρατικών δαπανών.
Νέες μελέτες στη συνέχεια απέδειξαν ότι είχαν απόλυτο δίκιο στις επισημάνσεις τους.
Οι ειδικοί εκτιμούν σήμερα ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον άλλα 25 χρόνια για να αρχίσουν να αυξάνονται και πάλι τα επίπεδα του όζοντος στην ατμόσφαιρα.
Σήμερα, η ταχύτητα µε την οποία αδυνατίζει το στρώμα του όζοντος
μειώνεται µε ταχύτατους ρυθμούς, επισημαίνει στην εφημερίδα «La Repubblica» ο καθηγητής Μετεωρολογίας Κλάουντιο Κασάρντο.
Η χρονιά - ορόσημο θεωρείται το 2080, όταν το στρώμα του όζοντος θα βρίσκεται και πάλι στα επίπεδα του 1950.
«Το σπουδαιότερο µάθημα αυτά τα 25 χρόνια γράφει ο Τζόναθαν Σάνκλιν στο “Νature” αφορά στο πόσο γρήγορα ξέρει να μεταβάλλεται ο πλανήτης».
Εντυπωσιακό!!! Ολοι πιστεύαμε οτι ήταν μη αναστρέψιμη κατάσταση !
ΑπάντησηΔιαγραφή